جاذبه توریستی, معرفی کشور

افغانستان، سرزمینی پنهان !

تاریخ بسیار غنی افغانستان، چشم‌اندازی زیبا و مهمان نوازی افسانه‌ای مردم افغانستان، مدت‌هاست که برای ماجراجویان و کسانی که عاشق سفر هستند جذاب بوده. برای بسیاری، روایت ما در مورد کشورهایی مانند افغانستان به یک داستان خلاصه شده است. اما در حال حاضر، این کشور که هنوز با شورش‌های ریشه‌دار دست و پنجه نرم می‌کند، برای بیشتر مردم کاملاً از رادار دور مانده . گرفتار شدن به تروریسم و ​​جنگ، متسفانه آخرین چرخه خونریزی و بی‌ثباتی کشور را به شهرت خشونت تبدیل کرده است. با ما همراه باشید:

در این مقاله به دنبال افغانستان واقعی، به دور از بقایای جنگ و ترور میپردازیم. پس با تیم ما همراه باشید تا شما را به ماجراجویی عمیق ببریم.

کابل

بازارهای شلوغ در کابل که پایتخت افغانستان است، مجموعه ای از مغازه های خرده فروشی، فرش فروشان و تکه های بسیار بزرگ لاجورد که پنجره ها را پر می کردند، خیره کننده است.این بازار مانند هر بازار پر جنب و جوش دیگری در آسیاست و مردم روزهای شلوغی را در آنجا سپری میکنند. آب و هوای کابل منوط به وضع عمومی کشور افغانستان است. از آنجا که این کشور تقریباً در وسط آسیا واقع است پس عرض و طول جغرافیائی، ارتفاع، امتداد کوه‌ها و دوری از دریا از عواملی هستند که در آب و هوای افغانستان تأثیرگذار هستند. با وضع جغرافیائی که افغانستان دارد مناطق مختلف آن آب و هوای گوناگون دارد و کابل هرچند از دریا بسیار دور و تابع آب و هوای خشک است، اما توازن در فصول چهارگانه آن برقرار است و هر سه ماه تغییر فصل به صورت منظم پیدا می‌شود.

رستوران‌های پر از عطر غذا که مردم به صوزا چهارزانو روی کوسن‌ها نشسته اند. لاشه‌ کامل گوسفند را مستقیماً بالای اجاق آویزان می‌کنند و آشپز به سادگی تکه‌های مورد نیاز خود را برش می‌دهد و همراه با سبزی معطر و ادویه‌های تازه در یک قابلمه بزرگ سیاه می‌اندازند. تکه های بزرگ نان داغ روی میزهای رستوران های افغانستان انباشته شده است و شما برای چیزی که می خورید هزینه می پردازید. یک حس واقعی قدیمی در کابل وجود دارد که این روزها کمتر جایی پیدا می شود.

دره پنجشیر

از شهر کابل به استالیف، منطقه ای که به خاطر سفال های آبی متمایزش معروف است، سفر و سپس از طریق جاده به دره خیره کننده پنجشیر، یکی از معروفترین مکان های افغانستان، واقع در قلب کوه های هندوکش، میرویم. پنجشیر دارای معادن سنگ‌های قیمتی مانند زمرد است. دونالد آر. هیل در پژوهشی در مورد استخراج معدن در دوره اسلامی می‌گوید معادن اصلی نقره در استان‌های اسلامی شرقی قرار داشتند و برجسته‌ترین آن‌ها معادن هندوکش در شهرهای پنجشیر و جاریانه (Jarynana) واقع بود که هر دو در همسایگی بلخ بودند. بنابر گزارشی حدود ۱۰۰۰۰ معدنچی در پنجشیر کار می‌کردند. پنجشیر معدن زغال سنگ خوبی نیز دارد که با سرمایه‌گذاری اندک می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گرفته و در تقویت اقتصاد روستایی و ملی مُمِد واقع گردد. سایر معادن مهم نقره در اسپانیا، آفریقای شمالی، ایران و آسیای مرکزی قرار داشتند. معادن سنگ‌های قیمی مثل بیروج، یاقوت سوخته و لاجورد نیز در این ولایت به مشاهده رسیده‌است. نام این دره به معنای “دره پنج شیر” است که طبق افسانه های محلی به پنج محافظ معنوی اشاره دارد که در اوایل قرن یازدهم میلادی در اینجا برای سلطان محمود غزنین سد ساختند.

رودخانه پنجشیر از تنگه ای باریک شروع می شود که. به تدریج به داخل دره وسعت می‌یابد تا به مزارع گندم، باغ‌های گردو، زردآلو، توت و ذرت میرسد. 90 درصد کشاورزان در ولایت پنجشیر زراعت معیشتی را انجام می دهند و جنگ کانال های آبیاری و باغ ها را ویران کرده است و بسیاری از جنبه های زندگی کشاورزان را به چالش تبدیل کرده است. با این حال، در سال‌های اخیر، ابتکارات بین‌المللی به رهبران دولت محلی و منطقه‌ای کمک کرده است تا گونه‌های بهبود یافته گندم را معرفی کنند و به کشاورزان در مورد روش‌های بهبود عملکرد و آبیاری آموزش دهند.

بامیان

در قلب هزاره جات، بامیان مطمئنا یکی از زیباترین نقاط کشور است. این شهر در دهه 1970 یک مقصد گردشگری بسیار محبوب بود، اما یک دهه بعد به نماد مقاومت در برابر شوروی تبدیل شد. امروزه، اگرچه هنوز حفره‌های شکاف روی صخره بر دره حاکم است، و آوارها یادآور خشم طالبان و نابودی دو بودای باستانی هستند، اما در بامیان چیزهای بیشتری وجود دارد. خرابه‌های شهر زهک که از ورودی دره بامیان محافظت می‌کند، یک ارگ خارق العاده را تشکیل می‌دهد – بر فراز صخره‌های محل تلاقی رودخانه‌های بامیان و کالو. برج‌های بامیان برخی از با ابهت‌ترین برج‌ها در سراسر افغانستان هستند و از آجر گلی بر پایه‌های سنگی ساخته شده‌اند و نقش‌های هندسی پیچیده‌ای در دیوارهایشان تعبیه شده است. بدون هیچ دری، با نردبان هایی که مدافعان پشت سرشان می کشیدند به آنها دسترسی پیدا می کردند.

اگر از ارگ به پایین نگاه کنید، مناظری باورنکردنی زا شاهد خواهید بود، با نوارهای نازک سبز کشت شده در دره های همسایه مانند فولادی، تضاد قابل توجهی با صورتی خشک و برنزه کوه های کوهی بابا ایجاد می کند. خرها هنوز منبع اصلی حمل و نقل در این استان روستایی هستند و چوپانان و گله های آنها اغلب مجبور به پیاده روی مسافت های طولانی هستند.

بند امیر

دریاچه های درخشان آبی یاقوت کبود بند امیر یکی از خیره کننده ترین مناظر طبیعی افغانستان است. در آوریل 2009، بند امیر اولین پارک ملی کشور نام گرفت، 36 سال پس از تلاش قبلی برای انجام این کار که توسط دهه ها درگیری سیاسی و جنگ قطع شد.

شش دریاچه به هم پیوسته بند امیر که توسط آب غنی از مواد معدنی که از گسل‌ها و شکاف‌های مناظر صخره‌ای تراوش می‌کند، مانند جواهراتی در برابر کوه‌های غبارآلود که آنها را احاطه کرده‌اند می‌درخشند.

با گذشت زمان لایه‌هایی از ذخایر معدنی سخت شده به نام تراورتن در سواحل ایجاد شده‌اند تا اضلاع محض دراماتیکی را ایجاد کنند که اکنون دریاچه‌ها را در جای خود نگه می‌دارند. افسانه‌های محلی داستان متفاوتی را بیان می‌کنند و ادعا می‌کنند که این سدهای طبیعی توسط حضرت علی، داماد حضرت محمد (ص) در زمان پادشاه کافر بربر در جای خود انداخته شده است.

این منطقه قبل از به دست آوردن جایگاه خود به عنوان یک پارک ملی، تخریب قابل توجهی زیستگاه برای هیزم و زمین های کشاورزی، چرای بی رویه و شکار بی رویه – پلنگ برفی اکنون در اینجا ناپدید شده است – و همچنین به شیوه های ماهیگیری آسیب رسانده که شامل استفاده از نارنجک های دستی می شود، تجربه کرده است. امروزه بند امیر توسط گروه کوچکی از پارکبانان محافظت می شود و هنوز هم خانه بز (بز وحشی)، اوریال (گوسفند وحشی) و گرگ است. اگرچه تعداد بازدیدکنندگان از این پارک کم است، اما امید می رود که به مرور زمان، این منطقه به یک منطقه مهم برای گردشگری در افغانستان تبدیل شود.

هرات

هرات، قلب فرهنگی قدیمی کشور، بیش از هر جای دیگر کشور احساس استقبال میکنید. گپ زدن با عشایر رهگذر در حومه شهر، در داخل بازارهای کوچک آن، بازدید از مسجد جمعه – یکی از بناهای بزرگ اسلام – . در هرات افغانستانی را کشف کردیم که اکثر مردم به سادگی وجود ندارد. افغان‌ها به فرهنگ خود افتخار می‌کنند، استقبال می‌کنند، سخاوتمند و دارای حس شوخ طبعی هستند.

امیدواریم روزی آرامشی پایدار به این کشور آسیب دیده، اما پرافتخار و باستانی برسد و مسافران زیبایی و استقبال آن را تجربه کنند و بار دیگر به مسیر افسانه ای ابریشم قدم بگذارند. ممنون از وقتی که برایمان گذاشتیذ.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *